Zadanie 7 - Mój przyjaciel jest inwalidą - jak kształtować postawy akceptujące niepełnosprawność?
Zadanie zrealizowano poprzez następujące działania:
1. Przeprowadzenie konwersatoriów w ramach godzin wychowawczych z wykorzystaniem multimediów na temat „Mój przyjaciel jest inwalidą”
W klasach IV-VI w miesiącu maju zorganizowano konwersatoria dostosowane do wieku uczniów. Mając na uwadze to, iż w tym wieku młodzi ludzie potrzebują akceptacji należy im wyjaśniać , iż tolerancja i akceptacja dotyczy nie tylko subkultur i odmiennego zdania, ale również niepełnosprawności. Celem konwersatoriów było uwrażliwienie uczniów na potrzeby ich niepełnosprawnych rówieśników, a także zachęcenie do pomocy osobom, które jej wymagają. Poruszono nie tylko problem akceptacji oraz trudności, które spotykają osoby niepełnosprawne fizycznie, ale również te z niepełnosprawnością umysłową. Za przykład posłużyła projekcja filmu „Podwójne życie Piotra S.”, który jest obrazem z życia Piotra Swenda - znanego z roli Maćka w serialu „Klan”. Reżyserka filmu, Alina Mrowińska, przedstawia obraz świata widziany oczami młodego chłopaka, którego życie przeplata się z pracą w serialu i ze zmaganiami z własnymi słabościami. Należy dodać, iż aktor jest dotknięty zespołem Downa. Problem akceptacji osób z zespołem Downa jest znany uczniom, ponieważ w ich niektórych zajęciach uczestniczy kolega z ta chorobą. Uczniowie obserwują jego problemy związane z adaptacją w środowisku rówieśników oraz podejście nauczycieli i rodziców, które ułatwia koledze pobyt w szkole.
Wynikiem konwersatoriów była nie tylko refleksja uczniów klas IV-VI , ale także chęć niesienia pomocy koledze. Uczniowie zauważają wiele problemów, które utrudniają życie niepełnosprawnym oraz potrafią wskazać te problemy w swoim otoczeniu (np. brak podjazdów dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, czy brak zajęć integracyjnych osoby chore ze zdrowymi).
2.Pogadanka na lekcjach wychowawczych na temat kształtowania postaw akceptujących niepełnosprawność.
Problemem dzieci w klasach 0-III, który skłonił do przeprowadzenia takich zajęć jest przede wszystkim strach, który przejawiają w kontaktach z osobami niepełnosprawnymi. Obserwacja zachowania dzieci w stosunku do ich kolegi Bartka dotkniętego nie tylko niepełnosprawnością umysłową, jak i fizyczną (ruchowa, słuchowa, brak mowy) pozwoliła przeprowadzić warsztaty integracyjne w obecności Bartka. Dzieci wypowiadały się o swoich obawach, ale także próbowały nawiązać kontakt i pobawić się z kolegą.
Podejście wychowawców, a także otwartość dzieci spowodowały, iż większość z nich przełamało swój strach i próbowało bawić się z kolegą. Niemniej jednak były to zabawy proste, z wykorzystaniem klocków i samochodzików, które angażowały Bartka i jego rówieśników.
3. Wyjazd przedstawicieli klas do Świętokrzyskiego Centrum Rehabilitacji w Czarnieckiej Górze
16 maja w godzinach popołudniowych grupa uczniów z klas IV-VI uczestniczyła w zajęciach integracyjnych z rówieśnikami przebywającymi na oddziałach rehabilitacji w ŚCR w Czarnieckiej Górze. W zadanie zaangażowała się wychowawczyni świetlicy p.Ewa Sroka, która wraz z koordynatorkami poprowadziła zajęcia artystyczne. Zajęcia składały się z 2 części: w pierwszej młodzi ludzie wykonywali ramki na obrazy lub zdjęcia z wykorzystaniem wełny, tektury, ozdób i farb; w drugiej wykonywali „baby świętokrzyskie” z gazet, słoików i kolorowych serwetek.
Zajęcia pozwoliły na integrację młodych ludzi, ich współpracę i zrozumienie, iż rówieśnicy niepełnosprawni mogą uczestniczyć w takich samych zajęciach, jednak zajmuje im to znacznie więcej czasu i potrzebują pomocy osób pełnosprawnych. Zaangażowanie uczniów PSP Niekłaniu pozwoliło stwierdzić, iż konwersatoria przyniosły zamierzony efekt, a młodzi ludzie zdolni są do empatii.
4. Udział uczniów w akcji charytatywnej na rzecz pomocy dzieciom z niepełnosprawnością ruchową we współpracy z Fundacją Dzieciom „Zdążyć z pomocą”
W Polsce ideę akcji „zakrętkowej” rozpowszechnili studenci z Uniwersytetu Rolniczego im. H. Kołłątaja w Krakowie, obecnie koordynatorzy całego przedsięwzięcia (zakretki.info). Zaczęło się od tego, że grupka młodych ludzi chciała pomóc znajomemu, więc wpadli na pomysł zorganizowania charytatywnej zbiórki. To, co z początku wydawało się niemożliwe, okazało się wielkim sukcesem, a akcja „zakrętkowa” opanowała już całą Polskę. Każdy zebrany kilogram to kolejna złotówka na subkoncie fundacji, przeznaczona na zakup wózka inwalidzkiego. My możemy niewielkim wysiłkiem wspomóc chore dzieci, więc i w tym roku ogłoszono w szkole zbiórkę plastikowych zakrętek. Tym razem o pomoc zwróciły się także instytucje, rodziny z Kielc oraz z Krakowa. Nasza społeczność uczniowska chętnie bierze udział w różnych akcjach charytatywnych organizowanych na terenie szkoły, więc i tym razem nie zawiodła. W przypadku szkół, zbiórka nakrętek jest elementem edukacyjnym, który zmierza do wprowadzenia nawyku selektywnego zbierania odpadów. Takie akcje prowadzone w ramach edukacji szkolnej uświadamiają młodym ludziom, jak ważny jest recykling i ochrona środowiska. Istotne jest to, co robimy dla innych: Nie tylko o pieniądze w całej akcji chodzi. Ważne jest to, że pomagamy ludziom. Jak widać, idea akcji jest bardzo prosta, a zasady przejrzyste. Zapewne zbieranie monet nie „chwyciłoby” tak jak zbiórka śmieci, a przemiana bezwartościowych nakrętek w wartościowy wózek inwalidzki bardziej przemawia do ludzi.
Włączenie uczniów szkoły w akcję charytatywną wpłynęło na kształtowanie pozytywnego stosunku dzieci do osób chorych, cierpiących, niepełnosprawnych. Rozpowszechnienie akcji wpłynęło także na nawiązanie stałej współpracy z fundacjami działającymi na rzecz pomocy drugiemu człowiekowi
5. Wizyta w Ośrodku Zdrowia w Niekłaniu
Dodatkowo w wyniku przeprowadzonej pogadanki wychowawczynie kl.0 i punktu przedszkolnego zaproponowały wizytę u lekarza w Ośrodku Zdrowia. Wycieczka odbyła się w maju. Dzieci miały okazję poznać specyfikę pracy służby zdrowia, ale również potrzeby osób chorych i sposoby pomocy potrzebującym. Wychowawczynie w porozumieniu z pielęgniarkami i lekarzem oprowadziły dzieci po przychodni zdrowia, wskazały poszczególne gabinety lekarskie. Pracownicy opowiedzieli o swojej pracy i pozwolili dzieciom dotknąć najważniejszych atrybutów pracy lekarza